مشکلات و حتی خطرات منظورنکردن تجربه کارمندان که منجر به شرمساری شرکتها در سطح اجتماع و همچنین کاهش توانایی جذب و نگهداری استعدادهای برتر میشود، هماکنون برای همه کاملا مشخص است. هرهفته اخبارجدیدی از مشکلات شرکتها با کارکنانشان منتشر میشود که ناشی از عدم تحقق آرمانهای اعلامشدهی آن شرکت است.
در سال 2020 چنین انتظار میرود که شرکتها با تعهدی هدفمند نسبت به آرمانها و ارزشهای خود و تحقق بخشیدن به آنها، تلاشی سخت برای خروج از وضعیت انفعالی در خصوص منابع انسانی خود بهعمل آورند. بخش عمدهای از این تلاشها در این راستا خواهد بود که شرکتها نسبت به تعهدات خود در مورد تجربهی کارمندان با جدیت بیشتری برخورد کنند.
سه مورد از پیشبینیهای ما در مورد حرکت تدریجی شرکتها در مسیر تجربهی کارمندان در سال 2020 به شرح زیر است:
کاهش عذرخواهی شرکتها بابت تجربهی نامناسب کارمندان
تولستوی در کتاب آناکارنینا فرمول معروفی در ارتباط با مسائل خانوادگی ارائه کرده است: خانوادههای شاد و خوشبخت همه مانند یکدیگرند، در حالیکه هر خانواده ناراحت، به دلایل مخصوص بهخود ناراحت است. تعریفی مناسب در ارتباط با تجربهی کارمندان، کاملا برعکس فرمول فوق است: هرتجربهی خوب کارمندی، منحصر به خود خوب است، ولی تجربههای بد یا نامناسب کارمندی، همه مانند یکدیگرند.
انتظار میرود که در سال 2020، شرکتهای بیشتری در حوزه تجربه کارمندان خود، تجارب منحصر به فرد و چالش برانگیز متفاوتی را مانند آنچه در آمازون یا صندوق سرمایهگذاری bridgewater در جریان است، در سیاستگذاری خود منظور کنند. نتیجهی چنین تغییری این خواهد بود که به جای عذرخواهی، این تمایز باعث سربلندی بیشتر آنها خواهد شد.
پیشگامان این روش، اطمینان حاصل خواهند کرد که تبلیغات استخدامی آنها موجب جذب افرادی خواهد شد که برای تجربهی ویژه موردنیاز شرکت مناسب خواهند بود.
توقف برخورد دوگانه برمبنای جنسیت
32درصد از بزرگسالان آمریکایی (بین سنین 18 تا 29 سال) شخصا افرادی را میشناسند که هنگام صحبت راجعبه شخص ثالث، ترجیح میدهند از اسامی افراد استفاده کنند که عاری از بیان جنسیت باشد.(در زبان انگلیسی ضمیر غایب برای اشاره به خانم یا آقا متفاوت است (she,he,him,her)و اینجا منظور استفاده از نام افراد است که بر جنسیت اشاره نداشته باشد)
برهمین اساس، بسیاری شرکتها استفاده از نام افراد را پذیرفتهاند و گامهای بیشتری برای حصول اطمینان از این نکته برخواهند داشت که همکاران یا مشتریان آنها به این تصمیم اتخاذ شده توسط کارمندان شرکت احترام خواهند گذاشت.
در سال 2020 شرکتهای بیشتری از این گامهای نسبتا سادهی قبول مسئله فراتر رفته و بهسمت تصریح و تاکید مطلب و ایجاد محیطی حرکت خواهند کرد که در آن، واحدهای حاشیهای و کماهمیتتر نیز احساس تعلق و بخشی از اجتماع بودن را داشته باشند. با انجام چنین کاری، این شرکتها از منافع تعهدکاری بسیار بالا و حسوفاداری شدید کارمندان برخوردار خواهند شد.
سرمایهگذاری برای ارتقا تجربهی کارمندی بهطور یکسان برای همه کارمندان
هماکنون 21 درصد از افراد شاغل در آمریکا و نزدیک به 2.7 میلیارد نفر در سراسر دنیا، افرادی هستند که تحصیلات دانشگاهی ندارند و به اصطلاح “پشت میز نشین” نیستند. این افراد با شرایط کاری ویژه و بسیارسخت مواجه هستند که شامل برنامهی کاری نامشخص و متغیر، مشتریان سختگیر، ساعات طولانی ایستادن و کم و بیش عدم دسترسی به اطلاعات حساس مربوط به کار خود است.
در سال 2020، این نیروی کاری بدون میز، از طریق سرمایهگذاری در تجربه کارمندان، حیاتی جدید خواهند یافت زیرا شرکتها بهدنبال پیداکردن، استخدام و حفظ کارمندان دانشگاه نرفته برای انجام کارهای سخت و خستهکننده از قبیل فروشندگی، کار در رستورانهای فست فود یا کار در واحدهای پذیرش مختلف هستند.
شرکت لوازم ورزشی “دیک” هماکنون 10میلیارد دلار جهت تجهیز فروشندگان فروشگاههای خود به دستگاههای همراه سرمایهگذاری کرده است. شرکتهای “جتبلو و والمارت” نیز در حال سرمایهگذاری برای بهکارگیری راهکارهای مجازی جهت آموزش کارمندان بدونمیز خود هستند.